تفاوت LiFi و WiFi
معرفی
در عصر حاضر ، بسیاری از مردم علاقه مند به مفهوم وای فای هستند – و دلیل خوبی هم دارد. وای فای تقریباً به همه جنبه های جامعه بشری حمله کرده است – از محیط داخلی و مشاغل ، تا خدمات اساسی دولتی مانند ICT و حمل و نقل. با توجه به این وابستگی شدید به WiFi ، بسیاری از آنها به عنوان بهترین حالت ارتباط بی سیم بر روی این مفهوم گیر کرده اند. به همین دلیل ، به نظر می رسد مردم با مفهومی مشابه معروف به LiFi ناآشنا هستند – هر چند که این مفهوم سالهاست وجود دارد.
اصطلاحات WiFi و LiFi شباهت هایی دارند (هر دو روش بی سیم انتقال داده هستند) اما از نظر اینکه WiFi از امواج رادیویی استفاده می کند ، در حالی که LiFi از نور استفاده می کند ، تفاوتهای اساسی با یکدیگر دارند. اما اختلافات آنها به همین جا ختم نمی شود. در اینجا ، ما مفصل تر به هر دو مفهوم می پردازیم و تفاوت های متعدد و همچنین مزایا و معایب هر دو را بررسی می کنیم تا تصویر واضح تری از این مفاهیم ارائه دهیم.
وای فای چیست؟
WiFi ، به معنی وفاداری بی سیم ، نام فناوری شبکه های بی سیم است که از امواج رادیویی برای ایجاد اتصالات شبکه بی سیم ، دسترسی به اینترنت یا انتقال داده ها استفاده می کند. بسیار محبوب است زیرا به کاربران اجازه می دهد بدون نیاز به سیم فیزیکی بین دستگاه و فرستنده به شبکه ها دسترسی داشته باشند. هنگامی که جریان فرکانس رادیویی (RF) به آنتن داده می شود ، میدان الکترومغناطیسی ایجاد می شود که در هر فضا منتشر می شود. این یک نقطه دسترسی ایجاد می کند که در آن کاربران می توانند متصل شوند و دسترسی پیدا کنند. این نقاط دسترسی تا فاصله 20 تا 50 متری قابل دسترسی است. با این حال ، برای اتصال به نقطه دسترسی ، کاربر باید یک آداپتور شبکه بی سیم را روی دستگاه دسترسی نصب کند.
طیف رادیویی
WiFi در طیف رادیویی کار می کند. طیف رادیویی بخشی از طیف الکترومغناطیسی است که دارای فرکانسهای 3 هرتز تا 3000 گیگاهرتز است. امواج ساطع شده در این محدوده فرکانسی ، که امواج رادیویی نامیده می شوند ، به ویژه در ارتباطات مخابراتی بسیار مورد استفاده قرار می گیرند و این امر مستعد تداخلاتی است که در فرکانس های مختلف رخ می دهد. به همین دلیل است که تولید و انتقال امواج رادیویی با هماهنگی اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU) با قوانین ملی به شدت تنظیم می شود.
مزایای WiFi
استفاده از WiFi مزایای زیادی را به همراه دارد. قبل از ایجاد WiFi ، کاربران ملزم به اتصال فیزیکی به یک مودم از طریق کابل اترنت بودند تا بتوانند به اینترنت متصل شوند که این امر حجیم و ناخوشایند بود. دسترسی به اینترنت از راه دور ، به عنوان مثال در انتهای یک دفتر ، به کابلهای بسیار طولانی نیاز است که می تواند هزینه بر باشد. اتصالات اضافی همچنین به کابل های اضافی نیاز دارد که به همان اندازه هزینه بر است. WiFi نیاز به اتصال فیزیکی به سرورها را برای دسترسی به شبکه های محلی و اینترنت برطرف کرد. از آنجا که اتصالات ایجاد شده از طریق WiFi بی سیم هستند ، تقریباً از هر جایی در محدوده دسترسی به کاربران داده می شود. و از آنجا که امواج رادیویی قادرند از طریق دیوارها نفوذ کنند ، کاربران می توانند از اتصالات WiFi در شعاع 20 تا 50 متری منبع استفاده کنند.
علاوه بر این ، دسترسی به اینترنت از طریق WiFi آسان است. تنها چیزی که نیاز دارید یک ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) است که اتصال اینترنت را تأمین می کند و یک روتر WiFi ، که نقطه دسترسی را تأمین می کند. این سهولت در اجرا دلیل اصلی همه گیر شدن دسترسی به اینترنت WiFi است. در حقیقت ، امروزه ، برای یافتن منطقه ای که فاقد نقاط Wi -Fi است ، باید به راه دور بروید.
معایب وای فای
وای فای نیز معایب زیادی دارد. برای اولین بار ، اتصالات WiFi ناامن هستند. عدم امنیت آن به طور کلی از محدوده وسیع سیگنال آن ناشی می شود و به شبکه اجازه می دهد تا در شعاع 20 تا 50 متر به شبکه دسترسی داشته باشد. این به دیگران اجازه می دهد تا زمانی که در محدوده قرار دارند به شبکه دسترسی داشته باشند. حتی هنگامی که اتصال با رمز عبور محافظت می شود ، دیگران ممکن است سعی کنند به شبکه نفوذ کنند و تمام داده های خصوصی آسیب پذیر شوند. برای مقابله با این امر ، اکثر افراد از تکنیک های پیچیده ای استفاده می کنند که از فناوری های پیشرفته برای محافظت از داده های خود استفاده می کند. با این حال ، چنین تکنیک هایی دارای نقاط ضعف خاص خود هستند که می توان از آنها برای دسترسی استفاده کرد. همچنین اجرای آنها بسیار گران است.
یکی دیگر از معایب اتصالات WiFi این است که سیگنالها غیرقابل اعتماد هستند. این به این دلیل است که فرکانس های رادیویی هنوز در معرض دخالت های مختلف خارجی هستند. این تداخل ها می توانند باعث ایجاد مشکلات مختلف در اتصال مانند ارائه سیگنال های ضعیف ، دریافت ضعیف یا حتی قطع ارتباط شوند. این را هم اضافه کنید که اتصالات WiFi ذاتاً کندتر از اتصالات سیمی هستند. به طور معمول ، اتصالات بی سیم از 1 تا 54 مگابیت بر ثانیه متغیر هستند در حالی که اتصالات سیمی دارای سرعت 100 مگابیت بر ثانیه یا بیشتر است.
LiFi چیست؟
در طرف دیگر طیف ، LiFi نهفته است. LiFi ، که به معنی وفاداری به نور است ، یک فناوری نوظهور است که از فناوری Visibility Light Communication (VLC) به جای امواج رادیویی برای انتقال داده ها استفاده می کند. در LiFi ، روشنایی حالت جامد (SSL) مانند لامپ های LED در انتقال داده ها استفاده می شود و دسترسی به اینترنت یا شبکه بی سیم را فراهم می کند. این کار با تعدیل نوری که از منبع نور (فرستنده) خارج می شود انجام می شود و توسط یک دیود نوری (گیرنده) دریافت می شود. سپس سیگنالهای دریافت شده از فرستنده به فرمهای داده قابل استفاده تبدیل می شوند که به راحتی توسط کاربر نهایی مصرف می شوند. اتصالات ارائه شده توسط LiFi معمولاً در فضایی که به دلیل ماهیت نور مرئی ارائه می شود ، محدود می شود.
طیف نور مرئی
برخلاف استفاده از امواج رادیویی ، LiFi از نور مرئی استفاده می کند. این به LiFi اجازه می دهد تا به طیف بیشتری از فرکانس های موجود دسترسی داشته باشد زیرا طیف نور مرئی 10000 برابر بزرگتر از کل طیف رادیویی است. طیف نور مرئی فرکانسهای 430،000 تا 770،000 گیگاهرتز و رنگها را از نزدیک ماورای بنفش تا نزدیک مادون قرمز پوشش می دهد.
مزایای LiFi
مزایای مختلف زیادی با استفاده از LiFi ارائه می شود. یکی از بزرگترین مزایای آن کارآیی آن است. از آنجا که LiFi از فناوری VLC استفاده می کند ، که به نوبه خود از لامپ های LED بسیار کارآمد استفاده می کند ، کاربران می توانند از هزینه های کمتری از نظر مصرف انرژی برخوردار شوند. علاوه بر این ، آنها فقط به چراغ های LED کار می کنند ، که در حال حاضر در اکثر خانوارها و سایر موسسات موجود است و باعث صرفه جویی بیشتر در هزینه های نصب می شود.
یکی دیگر از مزایای بزرگ LiFi این است که استفاده از نور باعث می شود اتصالات LiFi تقریباً آنی اتفاق بیفتد زیرا نور با سرعت بسیار سریع حرکت می کند. این منجر به انتقال سریعتر داده ها و اتصال سریعتر اینترنت – حدود 100 برابر سریعتر از سرعتهای قابل دستیابی از طریق WiFi می شود.
از آنجا که در حال حاضر 14 میلیارد لامپ در سراسر جهان وجود دارد ، در دسترس بودن آن هرگز زیر سوال نمی رود ، زیرا تعداد شبکه های LiFi به اندازه لامپ ها وجود دارد.
در نهایت ، ماهیت نور مرئی این است که نمی تواند به دیوارهای مات نفوذ کند. این بدان معناست که تا زمانی که اتاقها با دیوارهای مات پوشانده شده اند ، نور در فضایی که در آن تابیده شده است ، محدود شده است ، در نتیجه اتصال به فضایی که در آن درخشان شده است محدود می شود. این از دسترسی غیر مجاز به اتصال LiFi جلوگیری می کند و یک لایه امنیتی دیگر به شبکه می افزاید.
معایب LiFi
مضرات زیادی برای LiFi نیز وجود دارد. بزرگترین عیب آن به شکل زیرساخت (یا فقدان آن) است. از آنجا که فناوری LiFi یک مفهوم نسبتاً جدید است و در حال حاضر در مرحله معرفی خود است ، زیرساخت های لازم برای پیاده سازی این فناوری در مقیاس بزرگ هنوز عملاً وجود ندارد. این بدان معناست که هنوز زمان زیادی لازم است تا عموم مردم بتوانند از فناوری LiFi استفاده کنند.
معایب دیگر این است که منبع نور باید به طور مداوم روشن شود تا دسترسی به شبکه فراهم شود. این مشکل را می توان با کم کردن نور به اندازه ای که چشم انسان می تواند خاموش تشخیص دهد اما در واقع هنوز روشن است حل کرد. در مواردی که کم شدن نور مورد بحث نیست ، با این حال ، این می تواند یک مشکل باشد.
یکی دیگر از مضرات اتصالات LiFi این است که چون برای انتقال داده ها به نور متکی است ، بسیار مستعد تداخل بیرونی می شود. فوتودیودها قادرند نور را از منابع نوری رقیب مانند نور خورشید و سایر اشکال روشنایی دریافت کنند. این می تواند به طور بالقوه سر و صدا در گیرنده ایجاد کند و باعث اختلال در شبکه شود. در اکثر سیستم های LiFi ، یک فیلتر نوری بر روی دستگاه های فوتودیود نصب شده است تا نویز را فیلتر کند تا گیرنده فقط بتواند سیگنال هایی را که از فرستنده می آید دریافت کند.
سرانجام ، کاربران هنگام استفاده از سیستم های LiFi به دلیل محدوده محدود سیگنال خروجی از لامپ ها ، بی حرکت می شوند. این البته با نصب چندین سیستم LiFi در فضاهای بزرگ و ایجاد تعداد اتصالات به تعداد لامپ ها مقابله می شود.
نتیجه گیری
وقتی نگاهی به مقایسه های WiFi و LiFi بیندازید ، انتخاب یکی بر دیگری بسیار دشوار است زیرا هر دو مزایای خاص خود را دارند – و معایب خاص خود را دارند. به همین دلیل است که باید ذهنیت متفاوتی اتخاذ شود و به گونه ای متفاوت به این قطعات فناوری نگاه شود.
یک تصور غلط بزرگ در مورد سیستم های LiFi این است که این سیستم به طور کلی جایگزین WiFi شده است. با توجه به اینکه اکثر زیرساخت های موجود قبلاً برای استفاده از فناوری RF ساخته شده اند ، جایگزینی همه این زیرساخت ها برای جایگزینی با فناوری جدید بسیار پرهزینه و خسته کننده خواهد بود. به همین دلیل ، LiFi باید به عنوان یک فناوری مکمل در نظر گرفته شود که هدف آن بهبود عملکرد فناوری موجود و تسکین طیف رادیویی پر ازدحام است که برای ارائه اتصالات WiFi استفاده می شود.